Znacząca część społeczeństwa nie posiada lokalu mieszkalnego na własność. Powodów jest wiele, zaczynając od niskich dochodów rodziny, dużych kosztów jej utrzymania, aż po strach przed wieloletnim zobowiązaniem wobec banku, niską zdolnością kredytową i nieadekwatną ceną nieruchomości w miastach do osiąganych dochodów. Ciągle rosnący popyt i ceny za metr kwadratowy „nowej” nieruchomości są z jednym z powodów dla którego ludzie decydują się wyprowadzać z dużych miast albo właśnie starać się otrzymać lokal mieszkalny od miasta. Mało kto również jest w stanie odłożyć 20 procent wartości nieruchomości w celu dokonania wkładu własnego bez dodatkowego wsparcia czy kolejnego zobowiązania.
Przy ustalaniu prawa do lokalu socjalnego pod uwagę brane jest przede wszystkim kryterium dochodu i niezaspokojenia potrzeb mieszkaniowych – rozumie się przez to brak tytułu prawnego do mieszkania. Końcowym etapem jest decyzja urzędnika o wpisaniu na listę socjalną lub komunalną.
Idea mieszkań socjalnych opiera się na wynajmowaniu lokali przez urzędy miejskie lub spółdzielnie mieszkaniowe po przystępnej cenie. Głównym celem jest zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych wobec osób, którym sytuacja nie pozwala na posiadanie własnego lokalu. Wysokość czynszu, który lokator musi co miesiąc płacić jest często kilkukrotnie niższa niż nieruchomość o podobnym metrażu i stanie w zbliżonej lokalizacji. W pierwszej kolejności lokale przyznawane są osobom najbardziej potrzebującym, czyli osobom:
– mającym trudne warunki mieszkaniowe – rozumie się przez to brak pomieszczeń sanitarnych, czy dużo osób zamieszkujących w jednym lokalu;
– bezdomnym, którzy są w stanie pokryć koszty utrzymania otrzymanej nieruchomości;
– mającym trudne warunku osobiste – rozumie się przez to między innymi przemoc ze strony współlokatorów;
– którym grozi utrata mieszkania;
– które opiekują się osobom chorą lub niepełnosprawną, a sytuacja wymaga aby opiekun zamieszkiwał stosunkowo blisko;
– a nawet jeśli posiada się uzasadnione obawy, że w zamieszkiwanej dzielnicy może być stosowana przemoc seksualna lub pod względem rasowym;
– brany pod uwagę jest też czas oczekiwania – jeśli oczekujemy już dłuższy czas to jest większa szansa na otrzymanie lokalu niż w przypadku osoby która dopiero co została wpisana na listę.
Otrzymany lokal, wyczekiwany z niecierpliwością często przez długie lata, powinien spełniać podstawowe wymagania, do których zalicza się zlokalizowanie go w tej samej miejscowości w której osoba oczekująca na lokal mieszka obecnie, osiąga dochody lub wychowuje dzieci – bezcelowe było by otrzymanie lokalu w Warszawie zważając na fakt, że najbliższa rodzina mieszka w Poznaniu i zatrudniający zakład pracy również mieści się w obrębie tej miejscowości, a co więcej jeśli osoba/osoby posiadają dzieci wiązałoby się to z koniecznością zmiany ich otoczenia. Należy również pamiętać, że warunki w jakie powinien spełniać lokal określone są w ustawie o ochronie praw lokatorów. Wskazane jest w niej między innymi, że lokal powinien nadawać do zamieszkania ze względu na wyposażenie i stan techniczny, a powierzchnia, a powierzchnia pokoi nie była mniejsza niż 5 metrów kwadratowych na każdego mieszkańca, a w przypadku jednoosobowego gospodarstwa domowego – 10 metrów kwadratowych.
Autor: Radek Knapek
DZIAŁ PRAWNY BROWWAR NIERUCHOMOŚCI